آینه از روی صفا عیب را می گوید نه از روی انتقام و غرض .

آینه زمانی عیب را نشان می دهد که خودش گرد و غبار نداشته باشد .

آینه مراعات مقام و مدال را نمی کند .

آینه عیب را بزرگتر از آنچه هست نشان نمی دهد .

آینه عیب را روبرو می گوید نه پشت سر .

 آینه  همراه با نشان دادن عیب نقاط قوت را نیز نشان می دهد .

 آینه عیب را بی سر و صدا می گوید .

آینه را اگر شکستی و خرده های آن را برداشتی باز هم خرده ها زشت و زیبایی را نشان می دهند ( مؤمن را اگر حقیر کردی و او را شکستی باز دست از حرفش بر نمی دارد )

آینه عیب را در خود نگه نمی دارد و همین که از کنارش رد شدی عیب از صفحه ی او پاک می شود .

 آینه اگر عیب مرا گفت باید خود را اصلاح کنم ، نه اینکه آینه را بشکنم