بسم الله الرحمن الرحیم

سلاااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااام

سال نو مبارک

جای همگی خالی ، لحظه سال تحویل داخل حرم آقا دعاگوی همه شما عزیزان بودم

حرف اول: اتحاد ملی و انسجام اسلامی

تلاش و کوشش برای رسیدن به سربلندی ایران عزیزمون در کنار حفظ اتحاد و همبستگی

( من که برای رسیدن به این هدف شروع کردم برای کنکور بخونم ، شما می خواید چه کار کنید ؟ )

و اما حرف بعد : ...

چند مدت پیش سوار اتوبوس بودم و داشتم از دانشگاه به خونه می رفتم ، در اتوبوس ردیف دوم نشستم و سرم را به روی شیشه گذاشتم و همین جور به بیرون نگاه می کردم که یه دفعه موضوعی توجهم را به خودش جمع کرد و اون این بود که چقدر دنیای ما با این اتوبوس شباهت داره

چون ما اگر بخوایم یا نخوایم اتوبوس داره به سمت ایستگاه آخر حرکت می کنه دنیا هم همین جور هست

سوار اتوبوس به بیرون که نگاهی بندازیم اگر مغازه ها و اجسامی را که از کنار آنها می گذریم به فرصت ها تشبیه کنیم همانند فرصت هایی هست که در زندگی به سادگی از کنار آنها می گذریم و همان طور که آقای راننده برای ما دور نمی زنه تا دوباره به اونها برسیم ، اگر فرصتی را در دنیا از دست دادیم دوباره نمی تونیم برگردیم و اون را بدست بیاریم ( پس حواسمان باشد که قدر فرصت های زندگیمون ، مخصوصا این جوونیمون رو بدونیم که دیگه بر نمی گرده )

اگر بعضی از ایستگاه ها پیاده بشیم ، می تونیم با مترو سریع تر به مقصد برسیم و همین میانبر ها هم در زندگی هممون قرار داره پس بیاین بهتر دنبالشون بگردیم و همین طور حواسمون باشه که  بعضی از ایستگاه ها نباید پیاده شد ، چون کلی از مسیرمون دور می شیم

همانطور که اگر شخصی بخواد داخل اتوبوس همه راحتی های زندگی را بری خودش فراهم کنه ، مردم مسخره اش می کنن چون می دونن که ایستگاه آخر باید پیاده بشن ، پس حواسمون باشه که این دنیا هم بالاخره به پایان می رسه و مرگ هم مثل انرژی هسته ای حق مسلم ماست و دیر یا زود خواهیم مرد ، پس حواسمون به ایستگاه آخر هم باشه و فقط نخوایم داخل اتوبوس راحت باشیم البته اگر کسی هم داخل اتوبوس روی صندلی نشست و کمی راحت تر از دیگرون بود نباید به اون ایراد بگیریم البته اگر که با زور و کتک کاری نخواد صندلی را به دست بیاره

بعضی ها وقتی که سوار اتوبوس می شن ( مثلا مسافرت های بین شهری ) به فکر اسکان بعد از مسافرت هستن و از قبل تدارک جا برای راحتی خودشون هستن و وقتی به مقصد رسیدن اول راحتیشون هست ولی بعضی ها هم همش به فکر راحتی توی راه  هستن و وقتی که به مقصد رسیدن اول بدبختی و دنبال راحتی گشتنشون هست ؛

 ( اون دنیا که فرا می رسه اونایی که براش زحمت کشیدن حسرت می خورن و اونایی هم که به فکر نبودن حسرت می خورن ؛ دسته اول به خاطر اینکه چرا بیشتر تلاش نکردن و بیشتر از اینها برای خودشون فراهم نکردن و اونایی هم که کاری نکردن ... )

حواسمون باشه که هیچ وقت به خودکشی نزدیک نشیم چون اگه کسی خودش را از داخل اتوبوس به بیرون بندازه هم دیگه به مقصد نمی رسه و هم اینکه کلی برای خودش درد سر درست می کنه

همون جور که به راننده اطمینان داریم و می دونیم که ما را به مقصد می رسونه ، پس مطمئن باشیم که خدا از اون راننده به مراتب بیشتر هست و اصلا نمی شه با راننده مقایسه اش کرد و خیلی بهتر از اون می دونه که داره چه کار می کنه ، پس توکل به خدا را هیچ وقت فراموش نکنیم

فکر کنید که از کرمان می خواید به شمال برسید ، درسته که وسط های راه به خیلی از قسمت های کویری برخورد می کنید ولی آخر سر که به شمال و زیبایی های اون رسیدید همه خستگی های راه از تن شما بیرون میاد و اول خوشیه ، بعضی مواقع هم از این کویر ها در زندگی ما به وجود میاد ولی ما اگر کمی صبر وتلاش و توکل داشته باشیم بعد از اون خیلی از راحتی ها برامون به دست میاد ( یه روز بخور نون و تره ، بعدش بخور نون با کره )

و حال که دیگر به لطف خدا سوار بر این اتوبوس شدیم ، حواسمان باشد که با افتخار از این اتوبوس پیاده بشیم و همچنن اگر سوار بر اتوبوسی شدیم که راه را اشتباه می رود هر چه سریع تر پیاده شویم دوباره بهتر می توانیم به مسیر اصلی برگردیم و یادمان باشد که خدا بزرگترین گناه را نا امیدی از درگاهش معرفی کرده

البته همان جور که در ترمینال به دنبال اتوبوسی می گردیم که ما را به مقصد و هدفمان نزدیک می کند و از تابلوهای راهنما استفاده می کنیم برای پیدا کردن اتوبوس خوشبختی یادمان نرود که از ائمه اطهار و قرآن کمک بگیریم و اتوبوس را صحیح انتخاب کنیم

این نوشته را به تبعیت از وبلاگ یکی از دوستان به نام بازی بزرگان نوشتم ، که نوشته های ایشون چندین برابر بهتر از نوشته های من هست 

           حتما بهشون سر بزنید           www.baziebozorgan.parsiblog.com    

در آخر هم از شما عذر خواهی می کنم که در این مدت نشد به روز کنم و همچنین به شما سر بزنم ( جاتون خالی یه 14 روز که مشهد دعاگوتون بودم وبعد از اون دید  بازدید و مسافرت های نوروزی  و بعدش هم در گیر پست های جاده ای امداد )

البته دوباره اگه خدا بخواد می خوام برای کنکور بخونم و احتمالا به روز کردن ها و سر زدنم به شما ماهیانه بشه

بازم عذز خواهی می کنم که نشد تو این مدت به شما سر بزنم

و سالی خوب و خوش و همراه با موفقیت را برای تک تک شما دوستان عزیز و خانواده محترم آرزو می کنم .

*  موفق باشید  *  یا علی مدد  *

*  خدانگهدار  * التماس دعا  *